1972 de ODTÜ’ye ilk geldiğimde köyden şehire gelen çocuklar gibi büyülenmiş , etrafıma şaşkın gözlerle ve büyük bir hayranlıkla bakıyordum. Neyi sorsam Kemal Kurdaş hocamız çıkıyordu altından. Ya fikir ondan çıkmıştı ya da O’nun zamanında yapılmıştı binalar, yollar, tesisler....18 milyon ağaç vardı 1972 Eylülünde ODTÜ kampusünde.
İlk ağacı Kemal Hoca dikmişti.Şimdi belki 50 milyonu geçmiştir ağaç sayısı.
BU ARADA KEMAL HOCANIN YETİŞTİRDİĞİ FİDANLAR , YANİ BİZLER ARTIK NEREDEYSE YÜZBİN OLDUK.
Yıllar sonra 1991 de STFA’da Fizan’da (Libya’nın ortasında çölde) çalışırken Rahmetli Sezai (Türkeş) Ağabey Başkanlığında Yönetim Kurulunun geleceğini öğrendim.
Grubun kompozisyonuna baktığımda ne göreyim.Efsane Kurucu Rektörümüz Kemal Kurdaş Hocamız da gelecekler arasında.Hiç durur muyum?
Hemen en yakın ağaç satış merkezlerini buldum.Misurata ve Zleytin’den ne kadar okaliptus , Kıbrıs akasyası bulduysam 2 tır ile Hun’a getirtim. Gece gündüz demeden
Sahadan kaçırttığım excavatorlerle, dikilecek fidanlar için çukurlar açtırıp , yeterli gübre ve cansuyu tankerini hazırlattım.
Derken bizim aksakallar bir bahar günü akşam üzeri hava kararmaya yüz tutmuşken geldiler.O zamanki en gelişmiş otobüslerden olan Maraton otobüsümüzden önce Kemal Hoca indi.Çocuklar gibi şen , şakrak herkesle selamlaşmaya başladı.Elbette hemen herkesin dikkati Sezai ağabeyin üstünde idi. Ben de Sezai ağabey ile selamlaşıp biraz sohbet ettikten sonra Kemal Hocamın yanına gittim. Biraz sohbetten sonra “Hocam yarın için fidanları hazırladım” deyince hemen yerinden zıpladı “ağaç dikmenin zamanı yoktur ağabey (bu hitap tarzı STFA’lılar arasında yaş ve konum ayrımı gözetilmeksizin herkes tarafından kullanılırdı o yıllarda), haydi arkadaşlar ağaç dikmeye” diye düştü grubun önüne.
O gece saat 01’e dek fenerler, projektörler , farlar ve ışıldakların yardımıyla fidanların neredeyse tamamını büyük bir coşku ile ve yüzlerce işçi ve mühendisin katılımıyla diktik.Her diktiği fidanın başında keyifle durdu , baktı fidana Kemal hocam...Kampta kaldıkları 2 gün içinde sulama işinin lideri yine Kemal Hocamızdı.
Giderken bana tembihi “İyi bak onlara” oldu.1993 mayıs ayında Jufra’dan ayrıldığımda o fidanları bazıları 3-4 metreyi bulmuştu.Geçenlerde oradan gelen birisne sordum.
Bir koruluk olmuş diktiğimiz fidanlar.İnsanlar Çölün ortasında piknik yapıyorlarmış...
Sevgili Kemal Hocam;
Senin yarattığın ortamda gelişen bizlerden , bazılarımızdan yakacak odun bile olmaz , ama çok ama çok büyük bölümümüz Türkiyemiz için , insanlık için güzel şeyler yapmaya çalışıyoruz hala...
Nur içinde yat, toprağı bol olsun.
Allah rahmet eylesin....
Ali İhsan Genç
IE 1978
